Schijf 22-12-2002

Ik bleef zitten toen de mensen gingen staan om een kring te vormen. Ik voelde mijn lichaam schokken en de tranen over mijn wangen rollen. Mijn armen werden overgenomen en gingen uit elkaar staan. Ik dacht dat ik op iemand reageerde die erg emotioneel was, omdat er een paar personen verder iemand begon te huilen. Mijn ademhaling werd sneller en ik begon helemaal te schudden.

Mijn vader was naar die persoon toe gelopen om haar te helpen en de mensen waren ondertussen al in de kring gaan staan. Ik wist niet wat er met me gebeurde, maar toen mijn vader naar mij toe kwam en zijn hand op mijn borst legde schokte mijn hele lichaam.

Hij begon in Engelen-taal tegen mij te praten en wat er in mijn lichaam zat reageerde daar heftig op. Ik begon te schreeuwen en huilen en terug te praten in Engelen-taal. Het gekke was dat ik alles zelf bewust meemaakte maar niets kon doen. Ik hoorde mijzelf praten in een taal die ik niet begreep, ik voelde woede die niet van mij was, maar ik voelde mij niet bang omdat ik wist dat het negatieve hier niet sterker kon zijn.

 Er waren ondertussen meerdere mensen om mij heen komen staan om hetgeen wat in mij zat weg te sturen. Mijn vader was nog druk in Engelen-taal aan het praten en het enige wat ik er uit kon halen wat ik zei was: "Neu, Neu." Wat denk ik nee betekende en duidelijk liet zien dat het negatieve er niet uit wilde.

Ik hoorde CHAAS zeggen: "Hier komt Engel Michael en die steekt met een gouden zwaard in je hart. Alle energieën vloeien nu weg. Je bent nu terug." Ik voelde dat mijn lichaam slap werd en ik rustig. Het was voorbij en de mensen droegen mij naar het midden en legden mij op de mat. Ik schokte nog iets na maar voelde mij rustig. Ik kon mijn ogen even openen en zag dat er mensen in een kleine kring voor mij stonden.

Terwijl ik nog steeds op de grond lag begon ik weer te trillen en schokken. Mijn vader duwde zijn hand op mijn borstkast naar boven en mijn hele lichaam reageerde zeer heftig en ik begon weer te schreeuwen en kreeg het gevoel dat alles via mijn keel naar buiten geduwd werd. Aan mijn hoofdeinde zat iemand die zei: "Het zijn twee duivels." Waarop ik binnen kreeg: "There is plenty more where that came from."

Ineens kreeg ik het gevoel dat ik naar die persoon die aan mijn hoofdeind zat toe moest. Ik draaide mij op mijn buik en wilde gaan opstaan. Maar werd door mijn vader en nog twee andere mannen op de grond gedrukt. Ik voelde veel woede en moest opstaan, mijn lichaam voelde veel kracht en ik drukte mij op en wilde gaan staan. Ondanks de drie mannen stond ik half op wachtte even en ging staan. Op dat moment hoorde ik mijn vader zeggen: "Hier komt Engel Michael en hij steekt een gouden zwaard in je hart." En vanaf dat moment werd het rustig, ik zakte in elkaar en had het idee dat  alles nu weg was.

Ik ben nog even op de grond blijven liggen om bij te komen. Toen ik aan CHAAS vroeg wat er gebeurd was, kreeg ik het antwoord: "Dit was nu het negatieve." Het positieve had toegelaten dat ik dit mocht voelen. Ik weet nu hoe sterk het negatieve kan zijn en waar we tegen vechten.